δεχομουν σεξουαλικη παρενοχληση απο αυτον τον ανθρωπο μεχρι τα 13 μου

Καλησπερα.Εδω και 6 μηνες εχω σχεση με ενα φοβερο ατομο , επικοινωνουμε απιστευτα και περναμε υπεροχα.Ειναι σαν να εχει βρει ο ενας το αλλο μισο του αλλου.Το προβλημα που αντιμετωπιζω εχει να κανει με τον πατερα μου και πιο συγκεκριμενα με τις μεγταξυ μας σχεσης
.Ειλικρινα νιωθω πως δεν ειναι πατερας μου , τον μισω , ευχομαι να μην ζουσε για πολλους λογους αλλα κυριως επειδη δεχομουν σεξουαλικη παρενοχληση απο αυτον τον ανθρωπο μεχρι τα 13 μου [δεν το εχω πει σε κανεναν φυσικα].Οι γονεις μου εχουν χωρισει και εγω λογω του οτι σπουδαζω σε διαφορετικη πολη , οταν επιστρεφω στο πατρικο μου αποφευγω καθε επαφη μαζι του με αποτελεσμα να εχω να τον δω σχεδον 2 χρονια και αυτο με ικανοποιει αρκετα μπορω να πω καθως δεν νιωθω την αναγκη να ξερω καν τι κανει.Συνεπεια ολων αυτων ειναι πως εχω πει ψεματα στο αγορι μου πως ο πατερας μου δεν ζει..Νιωθω παρα πολυ ασχημα για αυτο αλλα ειλικρινα ετσι νιωθω και μακαρι να συνεβαινε.Νιωθω πολλες τυψεις για αυτο μου το ψεμα γιατι ο ιδιος μου ανοιγεται παρα πολυ και ωρες ωρες νιωθω αναξια της εμπιστοσυνης του.Με την μητερα μου εχω καταπληκτικη σχεση και την λατρευω και κανεις αλλος δεν γνωριζει αυτο μου το ψεμα...Νιωθω οτι ειμαι σε αδιεξοδο καθως δεν υπαρχει περιπτωση να βρω ποτε το κουραγιο να του πω την αληθεια..Τι με συμβουλευετε;