Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Με βίαζε μέχρι τέλος λυκείου

αλησπέρα σας!Τώρα τι να σας πω και εγώ?Για εσάς αυτά που θα πω αποτελεί καθημερινότητα και φυσικά τα συναντάτε συνέχεια, που σημαίνει πως δεν θα σας φανεί ούτε περίεργο ούτε και συγκλονιστικό, θα είναι ένα μήνυμα όπως όλα που περνούν και συνεχίζετε(δεν το λέω με αρνητικό
τρόπο ελπίζω να με καταλαβαίνετε πως το εννοώ έτσι?) για μένα είναι πρώτον υπέρβαση αυτό το μήνυμα και δεύτερον μου είναι και συγκλονιστικό και άσχημο και δύσκολο να το αντιμετωπίσω και έχω χαθεί κάπου στην πορεία.Έχω βιαστεί πολλές φορές από το ίδιο πρόσωπο που είναι φίλος του πατέρα μου από αρχές γυμνασίου και δεν μπορούσα να αντιδράσω μου έλεγε διάφορα αλλά και φοβόμουνα γιατί ένιωθα υπεύθυνη αποπειράθηκε να με βιάσει και πέρυσι που ήμουνα στο πρώτο έτος αλλά τον κλώτσησα και έφυγα η τελευταία φορά έγινε στην τρίτη λυκείου θα μου πείτε φταις, γιατί δεν αντέδρασες?αλλά πιστέψτε με είναι πολύ δύσκολο μπορεί στο λύκειο να είχα πια επίγνωση και να ήξερα ότι αυτό το πράγμα είναι βιασμός αλλά δεν μπορούσα να το αποτρέψω δεν μπορούσα ούτε να κουνηθώ κάθε φορά και εγώ δεν ήξερα πως να ζητήσω βοήθεια και από ποιον δεν έβρισκα τρόπο στο σχολείο είχα γράψει σε μία έκθεση με θέμα που ήταν παρόμοιο διάφορα που με πλάγιο τρόπο έλεγαν τα πάντα που ήταν εύκολο να καταλάβει αυτός που την διαβάζει ότι δεν πρόκειται για σκέψεις αλλά για εμπειρίες αλλά ποτέ δεν μου είπε κάτι η καθηγήτρια ποτέ δεν με ρώτησε κάτι και την κοιτούσα στα μάτια κάθε φορά με την ελπίδα να μου πει κάτι και να της πω τα πάντα και να τελειώσει αλλά δεν είπε τίποτα και δεν μπόρεσα να το πω πουθενά αλλού μόνο τότε ένιωσα ότι φτάνω τόσο κοντά.ΜΕ ΒΙΑΣΑΝ το καταλαβαίνετε?με έχουν ισοπεδώσει και εγώ δεν μπόρεσα να το αποτρέψω.Έχω τόσα νεύρα που αν είχα τώρα κάποιον μπροστά μου θα τον έδερνα ανελέητα.Ήταν τόσο κακό όλο αυτό έπαιρνε το σώμα μου όποτε ήθελε και μου το ξανάδινε πίσω μέχρι να το ξαναπάρει σαν να μην ήταν δικό μου, οι εφιάλτες ήταν τόσο αληθινοί που ούρλιαζα στον ύπνο μου.Δεν μπορώ να προχωρήσω το καταλαβαίνετε?είναι όλα δύσκολα για μένα.όλοι σου λένε το ίδιο ποιηματάκι "είναι στο χέρι σου να αλλάξεις τη ζωή σου" δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω" "ξέχασέ το" να ξεχάσεις τι?πως?με πιο τρόπο?τι σημαίνει είναι στο χέρι σου αν ήταν στο χέρι μου δεν θα είχε συμβεί όλο αυτό αλλά συνέβη γιατί λοιπόν να είναι στο χέρι μου να το αλλάξω?θέλω αλλά δεν μπορώ.Για όλους είναι εύκολο να δίνουν έτοιμες λύσεις σαν να είναι φάρμακο που θα το πάρεις και σε λίγες μέρες σου περνά αλλά αν όλοι αυτοί βρεθούν στη θέση σου θα λένε τα ίδια με εσένα που δεν εύχομαι σε κανέναν να του συμβεί κάτι τέτοιο δεν είναι τόσο εύκολο άντε προχώρα και εσύ προχωράς.Ξέρετε πόσες φορές το έχω πει στον εαυτό μου αυτό?πολλές και ποτέ δεν κατάφερα να προχωρήσω.Δεν δικαιολογούμαι αλλά δεν γίνεται να προχωρήσεις είναι πάντα πιο μπροστά από σένα.Νιώθω δυσφορία αυτή την στιγμή πάω να κάνω ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι και να κοιμηθώ.Άραγε με τι όμορφες σκέψεις θα κοιμηθώ σήμερα?στο χέρι μου δεν είναι να σκεφτώ κάτι ευχάριστο?ωραία λοιπόν ας σκεφτώ πως ήταν πολύ ωραία μέρα η σημερινή βγήκα με τους φίλους μου κάναμε βλακείες περάσαμε ωραία αυτή είναι θετική σκέψη έτσι?αλλά γιατί σε μία ώρα από τώρα θα πεταχτώ κλαίγοντας από το κρεβάτι μου και θα σκέφτομαι πως με βίαζε τότε στο δωμάτιο μου ο παλιομπάσταρδος?αφού πριν κοιμηθηθώ έκανα μία καλή σκέψη?γιατί θα σηκωθώ και θα περιφέρομαι σε ένα άδειο σπίτι νιώθοντας πως δεν υπάρχει διέξοδος?αφού είναι στο χέρι μου γιατί νιώθωπως δεν είναι τίποτα στο χέρι μου?η ζωή μου θα είναι πάντα χάλια και ξέρετε γιατί?γιατί δεν μπορώ να το ξεχάσω ούτε μέρα.Πολλά έγραψα σας κούρασα.Ευχαριστώ για το χρόνο σας και μια συμβουλή από μένα για όσους με διαβάζουν και έχουν παιδιά.Προσέξτε τα παιδιά σας γιατί όλοι αυτοί είναι πολύ πιο κοντά από όσο νομίζετε.Αν τώρα πάτε να ρωτήσετε την μαμά μου αν υπάρχει περίπτωση να έχει βιαστεί η κόρη σου θα σας πει όχι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου